- mieczowy
- mieczowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, {{/stl_8}}{{stl_7}}od rz. miecz w zn. 1.: Mieczowe cięcie.; w zn. 2.: Wiązanie, połączenie mieczowe.; w zn. 3.: Mieczowa szczelina. Jacht mieczowy. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
mieczowy
Look at other dictionaries:
mieczowy — mieczowywi przym. od miecz a) w zn. 1: Pochwa mieczowa. ∆ hist. Rycerze mieczowi, kawalerowie mieczowi, zakon mieczowy «niemiecki zakon rycerski założony w XIII w. w Inflantach, podbijający ziemie i ludy bałtyckie pod hasłami walki z pogaństwem i … Słownik języka polskiego
dingi — n ndm 1. mors. «gumowa pneumatyczna tratwa ratunkowa, wyposażona w butlę gazową (do napełniania komór), sprzęt ratunkowy i zapasy żywności» 2. żegl. «mały jacht mieczowy» ‹ang. z hind.› … Słownik języka polskiego
jacht — m IV, D. u, Ms. jachcie; lm M. y «lekki statek żaglowy, czasem z silnikiem, przeznaczony do celów sportowych i turystycznych» Jacht regatowy, szkoleniowy. Jacht pełnomorski. Wycieczka jachtem. Pływać, podróżować jachtem. ∆ Jacht kilowy «jacht z… … Słownik języka polskiego
jola — ż I, DCMs. jolali; lm D. jolali a. jol 1. żegl. «jacht mieczowy używany w sportowym żeglarstwie śródlądowym» 2. żegl. «niewielka łódź dwuwiosłowa (bączek) na okrętach wojennych, służąca do komunikacji z lądem» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kawaler — m IV, DB. a, Ms. kawalererze; lm M. owie a. kawalererzy, DB. ów 1. «nieżonaty mężczyzna» Stary kawaler. Pozostał kawalerem. 2. «młody chłopiec, podrostek, młodzieniec» Dziarski kawaler. Wyrósł na wielkiego kawalera. 3. przestarz. «określenie… … Słownik języka polskiego
